Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΙΑΠΛΟΚΕΣ & ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ

της Χρύσως Αντωνιάδου*

H Κύπρος «παίζει» σε ένα άκρως επικίνδυνο και περίπλοκο ενεργειακό «παιγνίδι». Ένα «παιγνίδι» που δεν νοείται να χρησιμοποιείται για επικοινωνιακά τεχνάσματα και για να αυξηθεί η δημοτικότητα, η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη του κ. Δημήτρη Χριστόφια και της κυβέρνησής του.

Δυστυχώς, αυτοί έχουν περιέλθει σε πλήρη ανυποληψία.

Το «παιγνίδι» των πετρελαίων και του φυσικού αερίου είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και φοβερά δύσκολο.

Επειδή σε αυτό υπεισέρχονται τεράστια παγκόσμια οικονομικά συμφέροντα με σοβαρές προεκτάσεις, γεωστρατηγικές ισορροπίες, που κανένας δεν μπορεί να υπολογίσει και να συνεκτιμήσει και πολιτικά ζητήματα.



Στις 29 Δεκεμβρίου 2010, στα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ, ανακοινώθηκε επίσημα η ανακάλυψη του μεγαλύτερου κοιτάσματος φυσικού αερίου τα τελευταία 10 χρόνια στον κόσμο.

Το μυθικό τέρας της Βίβλου «Λεβιάθαν», περιέχει 0,5 τρισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Μόνο στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου υπάρχουν περίπου 1,68 εκατ. βαρέλια πετρελαίου και 122 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Τα συνολικά αναμενόμενα απολήψιμα αποθέματα, από μόλις τρία θαλάσσια ερευνητικά οικόπεδα, φθάνουν τα 2 τρισ. κυβικά μέτρα.

Μόνο η μείζων περιοχή μεταξύ Κρήτης, Κύπρου και Αιγύπτου, μπορεί να περιέχει επιπλέον απολήψιμα αποθέματα, μέχρι και 15 τρισ. m³ φυσικού αερίου (αντιστοιχούν σε 30 χρόνια των αναγκών της Ευρώπης).

Τι συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στην περίπτωση της Κύπρου; Πρώτο, η Κύπρος, με την ενθάρρυνση και στήριξη του Ισραήλ, έχει αναθέσει τη γεώτρηση για άντληση φυσικού αερίου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της, στην αμερικάνικη εταιρεία Noble Energy.

Δεύτερο, η Τουρκία και το ψευδοκράτος άρχισαν έναν «πόλεμο» νεύρων, απαιτήσεων και διεκδικήσεων εκτοξεύοντας απειλές για την προάσπιση δήθεν των δικαιωμάτων τους. Τρίτο, οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Ευρώπη παρουσιάζονται να υποστηρίζουν το δικαίωμα της Κύπρου στην ΑΟΖ. Όμως, όλοι έχουν τη δική τους ατζέντα.

Οι ΗΠΑ δηλώνουν ότι θα υπερασπισθούν την αμερικανική εταιρεία αν και εφόσον χρειαστεί. Η Ε.Ε. και η Ρωσία το δικαίωμα της Κύπρου να προχωρεί σε εκμετάλλευση του υπεράκτιου ορυκτού της πλούτου.

Χωρίς καλά – καλά να το έχουμε αντιληφθεί, η Κύπρος εισήλθε σε ένα σκληρό «παιγνίδι» πολιτικοοικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων, ένα «παιγνίδι» στο οποίο το μικρό νησί της Ανατολικής Μεσογείου καλείται να παίξει ρόλο πρωταγωνιστή.

Από τη μια οι ΗΠΑ και το Ισραήλ προσδοκούν να έχουν τη μεγάλη μερίδα του λέοντος από τα αποθέματα του πλούτου της Κύπρου, από την άλλη η Ρωσία προσδοκά να έχει το μερίδιό της στην πίτα στα «δυνατά» οικόπεδα και από την άλλη η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη – μέλη της (ήδη η Γαλλία δείχνει τις προθέσεις της ανοικτά) ξεκαθαρίζουν ότι τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της Κύπρου είναι ενεργειακά αποθέματα της Ευρώπης.

Αυτήν τη στιγμή οι εργασίες εξόρυξης φυσικού αερίου βρίσκονται σε εξέλιξη. Όλες οι εκτιμήσεις και οι επιστημονικές έρευνες και μελέτες συγκλίνουν στο γεγονός ότι υπάρχουν σοβαρά αποθέματα φυσικού αερίου στα κυπριακά οικόπεδα.

Ωστόσο, υπάρχουν καίριας σημασίας ζητήματα και ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν όχι μόνο άμεσα αλλά χθες.

Πρώτα απ’ όλα έχουμε τα πολιτικο-γεωστρατηγικά ζητήματα, που άπτονται των συμφερόντων των ΗΠΑ και του Ισραήλ, της Ρωσίας και της Ε.Ε. αλλά και της Τουρκίας.

Όλοι αυτοί οι «παίκτες» θα πρέπει να συμπλεύσουν μέσα στα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου να εκμεταλλευθεί τον υπεράκτιο ορυκτό της πλούτο. Πώς θα συμπλεύσουν τα συμφέροντα των «Μεγάλων Δυνάμεων» σε ένα νησί συνολικής έκτασης 9.251 τετραγωνικών χιλιομέτρων;

Ερώτημα δεύτερο: Στις άμεσες προτεραιότητες της Κυβέρνησης είναι να καθορίσει, μέσω του δευτέρου γύρου αδειοδοτήσεων αλλά και των πιθανών νέων συμμαχιών που συγκροτούνται με την εξόρυξη και μετά με την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου και του πετρελαίου, ποιες χώρες -μέσω των πολυεθνικών τους, θα μπουν στο ενεργειακό νέο σκηνικό.

Ήδη, στο «παιγνίδι» έχουν μπει οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, οι οποίοι, όχι μόνο δεν πρόκειται να φύγουν, αλλά θα διευρύνουν και θα αναβαθμίσουν το ρόλο τους. Παίρνει σειρά η Ρωσία, στην οποία η Κυβέρνηση Χριστόφια έχει υποσχεθεί δυο οικόπεδα.

Πώς θα συμπλεύσουν οι δυο υπερδυνάμεις σε μια άκρως ευαίσθητη περιοχή;

Μετά έχουμε την Ε.Ε., που θεωρεί τον ορυκτό πλούτο της Κύπρου μέρος των ενεργειακών αποθεμάτων της. Στο σκηνικό μπαίνει δυναμικά η Γαλλία, ενώ ενδιαφέρον εκδηλώνεται και από το βορρά, τη Νορβηγία. Η παρουσία της Γερμανίας για πολλούς θεωρείται δεδομένη.

Μετά υπάρχει η Τουρκία, η απρόβλεπτη Τουρκία, που έχει δείξει τις προθέσεις της και τα «κοφτερά» της δόντια. Πώς θα κινηθεί για να κερδίσει εκείνο που θεωρεί ότι της ανήκει, τάχατες, για να διασφαλίσει τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων;

Το σίγουρο είναι ότι δεν πτοείται και δεν απειλεί μόνο και μόνο για το θεαθήναι. Με τη θέληση της Κύπρου και των υπολοίπων παικτών ή χωρίς τη θέλησή τους, θα πάρει το μερίδιό της, όσο κι αν θέλουμε να πιστεύουμε περί του αντιθέτου.

Πέραν τούτων, υπάρχουν ανοικτά μέτωπα σε σχέση με ζητήματα που αφορούν τους όρους των συμφωνιών για εκμετάλλευση των κυπριακών οικοπέδων.

Αυτήν τη στιγμή υπάρχει η λανθασμένη, παρατραβηγμένη και επικοινωνιακά πλασαρισμένη από το ΑΚΕΛ και την Κυβέρνηση άποψη ότι η Κύπρος θα επιλύσει όλα τα οικονομικά της προβλήματα, με την εξόρυξη του ανεκτίμητου θησαυρού που κρύβουν τα ενεργειακά αποθέματα που βρίσκονται στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Ουδέν αναληθέστερον.

Ναι μεν τα οικονομικά οφέλη είναι πολύ μεγάλα, αλλά θα πρέπει να αποσαφηνιστούν και να διευκρινιστούν ζητήματα που αφορούν τους όρους και τις συμφωνίες εκμετάλλευσης των αποθεμάτων.

- Πόσα ποσοστά θα πάρουν οι πολυεθνικές εταιρείες και πόσα η Κύπρος, όχι μόνο κατά τις εξορύξεις αλλά και κατά την εκμετάλλευση (μεταφορά και διανομή) του φυσικού αερίου;

- Ποιος και με ποιους όρους θα διαχειριστεί την παραγωγή, τη μεταφορά και τη διανομή του συστήματος;

- Ποια συγκεκριμένα θα είναι τα οικονομικά οφέλη της Κύπρου και πώς θα μπει και αυτή στο «παιγνίδι» ουσιαστικά και όχι μόνο επιφανειακά;

- Είναι η Κύπρος έτοιμη να διαχειριστεί όλα αυτά τα ζητήματα;

Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η ικανοποιητική και αποτελεσματική μετακίνηση του φυσικού αερίου από τις περιοχές παραγωγής στις περιοχές κατανάλωσης απαιτεί ένα εκτενές και καλοστημένο σύστημα μεταφοράς.

Σε πολλές περιπτώσεις το φυσικό αέριο που παράγεται από κάποιο συγκεκριμένο πηγάδι, χρειάζεται να διανύσει μια μεγάλη απόσταση μέχρι να φθάσει στο σημείο όπου έχει χρησιμοποιηθεί.

Το σύστημα μεταφοράς φυσικού αερίου αποτελείται από ένα σύνθετο δίκτυο από σωληνώσεις σχεδιασμένες με τέτοιον τρόπο, ώστε να το μεταφέρουν γρήγορα και αποτελεσματικά από το σημείο εξόρυξης, σε περιοχές με υψηλή ζήτηση.

Η μεταφορά του φυσικού αερίου συνδέεται στενά και με την αποθήκευσή του.

Όλα αυτά είναι ζητήματα εξαιρετικά μεγάλης σημασίας, κρίσιμα και άπτονται λεπτών χειρισμών.

Όπως σύστηνε σε κυβερνήσεις και κράτη ο κορυφαίος Γερμανός διεθνολόγος Χανς Μoργκεντάου: «Μην περιέρχεσθε ποτέ σε θέση από την οποία δεν μπορείτε να υποχωρήσετε χωρίς απώλεια γοήτρου ή να προχωρήσετε χωρίς μεγάλους κινδύνους».

Η Κύπρος μπήκε στο χορό και πρέπει να χορέψει μέχρι το τέλος. Για να χορέψει, όμως, χρειάζεται να μάθει καλά το χορό, τα σωστά βήματα και κινήσεις και να μπορεί να διαπραγματευθεί στη σωστή βάση τα συμφέροντα του λαού.

Τώρα ποιος θα το κάμει και αν μπορεί, θα το κρίνει η ιστορία και οι εξελίξεις.

 

ΠΗΓΗ: ”ΣΗΜΕΡΙΝΗ”

ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ-ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Νέο Σύνταγμα, Ανταλλακτήριο, Ανατροπή του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, οι αποφάσεις της Α’ Συνδιάσκεψης του ΠΑΜ.



Με κεντρικό σύνθημα «ο αγώνας μας είναι Εθνικοαπελευθερωτικός, ούτε αριστερά ούτε δεξιά, Πατριωτικά και Δημοκρατικά», και με αποφάσεις για την κατάθεση στον ελληνικό Λαό του Νέου Συντάγματος, την έναρξη της λειτουργίας Ανταλλακτηρίου τροφίμων και την ανατροπή του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της Α’ Πανελλήνιας Συνδιάσκεψης του Πατριωτικού Μετώπου, που έγινε το Σάββατο 15 Οκτωβρίου στο ξενοδοχείο President της Αθήνας.
Εκατοντάδες αντιπρόσωποι του Κινήματος από όλη την Ελλάδα, αλλά και εκλεκτοί αντιπρόσωποι Κινημάτων κατά της νέας τάξης, μέσα στην κατάμεστη αίθουσα του ξενοδοχείου President, ανέπτυξαν τις θέσεις τους, για πάνω από τέσσερις ώρες. Θέσεις τις οποίες μπορείτε να δείτε και ακούσετε στην πλήρη τους έκφραση και χωρίς περικοπές στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://vimeo.com/user7810346/pam .
Παράλληλα, εξελέγη ομόφωνα το νέο Πολιτικό Συμβούλιο του Κινήματος, το οποίο αποτελούν οι: Αγγελόπουλος Σπύρος, Βαβουράκης Βασίλης, Βιτάλης Σταύρος, Γαλανόπουλος Γιάννης, Γερασιμάτου Ελισάβετ, Δημητρίου Σπύρος, Διακογεωργίου Αναστάσιος, Καίπης Δημήτρης, Καλογεράκης Χάρης, Καρατζής Γεώργιος, Κολιόγλου Νίκος, Κυριακόπουλος Κυριάκος, Μπαραμπιώτης Νικόλαος, Νάκος Στέλιος, Οικονομίδου Άννα, Παπαγαρυφάλλου Παναγιώτης, Πραπαβέσης Στέργιος, Σφακιανάκης Στέλιος, Τσίτουρας Βασίλης, Χαρονυκτάκης Νίκος, Χατζηδημητριάδης Γιώργος, Χορταριάς Αθανάσιος, Χρυσικόπουλος Δημήτρης, το οποίο θα συνέλθει τις επόμενες ημέρες, για να εκλέξει τη Νέα Εκτελεστική Γραμματεία του Κινήματος αλλά και να εγκρίνει την παράδοση του Νέου Συντάγματος που συνέταξε η επιστημονική επιτροπή, στα χέρια και στην κρίση του ελληνικού Λαού.
Τέλος, το ψήφισμα το οποίο εγκρίθηκε επίσης ομόφωνα από την Α΄ Συνδιάσκεψη του Πατριωτικού Μετώπου, αναφέρει:
ΨΗΦΙΣΜΑ της Α΄ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ  ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ Π.Α.Μ
ΑΘΗΝΑ: 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2011
Εμείς οι αντιπρόσωποι στην Α΄ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ», που συγκεντρωθήκαμε σήμερα 15 Οκτωβρίου 2011 στο ξενοδοχείο PRESIDENT, απευθύνουμε το ακόλουθο ψήφισμα.
Προς:
  1. Τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.
  2. Τον Πρόεδρο της Βουλής.
  3. Τα πολιτικά κόμματα του Ελληνικού κοινοβουλίου.
  4. Την Ακαδημία Αθηνών
  5. Την ιεραρχία της εκκλησίας.
  6. Το ΓΕΕΘΑ.
  7. Την ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας.
Κοινοποίηση:
  1. Το Συμβούλιο της Επικρατείας.
  2. Τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου.
  3. Τις διοικήσεις ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ και τη γραμματεία του ΠΑΜΕ.
Το παρόν ψήφισμα ταυτόχρονα αποτελεί και μια ανοικτή πρόσκληση για δράση και απευθύνεται σε ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία.
Η κρίση που «σκεπάζει» την Ελληνική κοινωνία με το μαύρο πέπλο του θανάτου, της απόγνωσης και της γενικευμένης δυστυχίας,ούτε «Ελληνική» είναι - όπως επιχειρήθηκε να εμφανιστεί - ούτε στην κακοδαιμονία αυτού του λαού οφείλεται η εκδήλωση και η δραματική μετεξέλιξή της.
Είναι κρίση του συστήματος, του πολιτικού και οικονομικού οικοδομήματος που βαλτώνει και λειτουργεί αυτοκαταστροφικά μέσα στα ίδια τα αδιέξοδά του, ενώ ταυτόχρονα, αναζητεί εναγωνίως τη «φυγή προς τα μπρος», επιχειρώντας να μετατρέψει την «κρίση του σε ευκαιρία» με στόχο τη δραστική πολιτική και θεσμική του ανασύνταξη, μέσα από πολιτικές εφιαλτικές για τις κοινωνίες και καταστροφικές για τους λαούς, αλλά και μέσα από επικίνδυνες γεωπολιτικές ανακατατάξεις και μεθοδεύσεις.
Η κατ όνομα μόνον «ελληνική κυβέρνηση», όχι μόνο δεν αντιστάθηκε - ως όφειλε - στους επικίνδυνους για τον τόπο σχεδιασμούς των ξένων κέντρων και των πολιτικών εκπροσώπων της δικτατορίας των τραπεζιτών, αλλά αντίθετα ταυτίστηκε με τις ολέθριες επιδιώξεις τους, παραδόθηκε στους εφιαλτικούς σχεδιασμούς τους, άνοιξε την κερκόπορτα της χώρας παραδίδοντας απροκάλυπτα την εθνική της κυριαρχία, λειτούργησε ως προδοτικός εφιάλτης που χτύπησε πισώπλατα την Ελληνική κοινωνία, και εν τέλει αναγορεύεται σε αδίστακτο δήμιο αυτού του λαού, των αξιών του, της αξιοπρέπειάς του, των στοιχειωδών κοινωνικών δικαιωμάτων του.
Πρόκειται για μια κατ ουσία ήδη έκπτωτη κυβέρνηση, που στήριξε την πολιτική της διαδρομή στο ψεύδος και τη συνειδητή πολιτική εξαπάτηση, που δε δίστασε να παραδώσει την ίδια της τη χώρα, στα εφιαλτικά σχέδια της παγκόσμιας διακυβέρνησης, προκειμένου να την καταστήσουν θέατρο πειραματικών εφαρμογών για «νέες πολιτικές», πριν επιχειρήσουν την πλανητική γενίκευσή τους.
Πρόκειται για μια κυβέρνηση αδίστακτων αχυρανθρώπων που συνεχίζει να νομοθετεί καταλύοντας το Σύνταγμα, αποδομώντας τον αξιακό μας πολιτισμό, ξηλώνοντας την ίδια τη φυσιογνωμία της Ελληνικής κοινωνίας, κατακρημνίζοντας το σύνολο των μεταπολεμικών και όχι μόνο κοινωνικών κατακτήσεων αυτού του λαού, παροπλίζοντας τον τόπο μας εθνικά και πολιτισμικά, παραδίδοντας το λαό μας στη γενικευμένη δυστυχία και την απόγνωση, και την Ελλάδα ως λάφυρο στις συμμορίες των δήθεν επενδυτών, και στις ορέξεις εκείνων που χορογραφούν το διαμελισμό της.
Πρόκειται για μια κυβέρνηση εθνικά επικίνδυνη που δε διστάζει να παραδώσει μαζικά - ως φυλακισμένους αιχμαλώτους - τα εξαθλιωμένα τμήματα της Ελληνικής κοινωνίας, στα κάτεργα της σύγχρονης Γκεστάπο που τα βάφτισαν ειδικές οικονομικές ζώνες, και τα οποία σε ορισμένες περιοχές, όπως στην ακριτική Θράκη μας, δρομολογούν ευθέως και την εδαφική αποδόμηση της χώρας. Και όλα αυτά, ενώ βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, ραγδαίες και σημαντικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις.
Το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του - πέρα και ανεξάρτητα από τις όποιες προθέσεις και διακηρύξεις των επιμέρους του συνιστωσών, αποδείχτηκε ανίκανο και άτολμο να ανακόψει αυτή την επικίνδυνη πορεία που οδηγεί στην απόλυτη εθνική καταστροφή.
Παρέμεινε εγκλωβισμένο στα διαχρονικά του ιδεολογήματα, αρνούμενο να διακρίνει τα εθνοκτόνα και πατριδοεκφυλιστικά χαρακτηριστικά της εφαρμοζόμενης πολιτικής που οδηγεί τον τόπο στη δόλια υποδούλωση και με μαθηματική ακρίβεια στο βέβαιο αφανισμό.
Η τακτική της κομματικής περιχαράκωσης της εκλογικής πελατείας, που επιμένει να μην αναδεικνύει πως, πίσω από τις πολιτικές της γενικευμένης οικονομικής και κοινωνικής αφαίμαξης, στο πραγματικό στόχαστρο της εφαρμοζόμενης πολιτικής, δε βρίσκεται μονάχα η ήδη αποδυναμωμένη εθνική κυριαρχία, δε βρίσκεται μονάχα η προσωπική και η εθνική μας αξιοπρέπεια που κουρελιάζεται, αλλά βρίσκεται και η ίδια η εδαφική ακεραιότητα του τόπου μας που απειλείται πλέον ευθύτατα, συνιστά και αυτή μια εξ ίσου ολέθρια και επικίνδυνη πολιτική πρακτική.
Συμπέρασμα:
Το Ελληνικό Σύνταγμα έχει ήδη καταλυθεί. Κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμότητας, τόσο στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων όσο και στην εφαρμογή τους στην καθημερινότητα του πολίτη, έχει καταστρατηγηθεί. Ένα αδίστακτο καθεστώς βίας και εκφασισμού στήνεται απ άκρου σ άκρο σε όλη τη χώρα.
Η χώρα διαμελίζεται, καντονοποιείται, ξεπουλιέται μαζί με το λαό της σε επενδυτικές εργολαβίες ευκαιρίας, για να στηθούν τα κολαστήρια της σύγχρονης κατοχικής Γκεστάπο σε ολόκληρη την επικράτεια.
Οι πολιτειακοί θεσμοί εκφυλίζονται. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παραμένει θεατής μιας πατρίδας που οδηγείται στον αφανισμό, αρνούμενος να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες με στόχο την ανακοπή αυτής της επικίνδυνης εξέλιξης.
Τα πολιτικά κόμματα, αντί να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, και να δρομολογήσουν την άμεση ανατροπή αυτής της επικίνδυνης πολιτικής ομάδας που κυβερνά, νομιμοποιούν με την «αντιπολίτευσή» τους το δικαίωμα μιας έκπτωτης κυβέρνησης μειοψηφίας να νομοθετεί και να καταστρέφει τη ζωή και τον τόπο μας.
Το συνδικαλιστικό κίνημα, αντί να συναισθανθεί τις ιστορικές του ευθύνες απέναντι στο λαό και τον τρόπο και να ρίξει το σύνθημα της καθολικής εξέγερσης με στόχο την άμεση ανατροπή των πολιτικών αχυρανθρώπων και την παραδειγματική τιμωρία τους, ανακόπτοντας έτσι το καταστροφικό τους έργο και καθιστώντας αυτοδίκαια άκυρες το σύνολο των συμφωνιών υποτέλειας που έχουν προσυπογράψει, επιμένει σε ανώδυνες πορείες διαμαρτυρίας, επαναλαμβάνοντας χιλιοειπωμένα αιτήματα, την ώρα που το σύνολο των κατακτήσεων αυτού του λαού, έχει πρακτικά ακυρωθεί. Η συνέπεια αυτής της πρακτικής, είναι να εδραιώνεται στην κοινωνία το συναίσθημα της αναποτελεσματικότητας των αγώνων, και να οδηγείται σταδιακά σε παραίτηση από στοχευμένες αντιδράσεις που θα της εξασφαλίσουν την πολιτική της χειραφέτηση, που με ζητούμενο την πολιτική ανατροπή, θα την καταστήσει πρωταγωνιστή και καταλύτη των εξελίξεων.
Η πνευματική ηγεσία του τόπου, οι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, αλλά και η εκκλησιαστική ηγεσία, στο σύνολό τους σιωπούν, και μόνο ελάχιστες εξαιρέσεις τολμούν και ορθώνουν φωνή αντίστασης και περηφάνιας, καταδεικνύοντας το δρόμο που θα έπρεπε να ακολουθήσουν οι πνευματικοί ταγοί του τόπου μας, συμπαρατασσόμενοι ανοικτά με το λαό για την ανακοπή αυτής της επικίνδυνης πορείας.
Καλούμε. Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν αμέσως πολιτικές πρωτοβουλίες για την άμεση ανατροπή μιας κυβέρνησης ουσιαστικά έκπτωτης, που χωρίς την παραμικρή νομιμοποίηση συνεχίζει αδίστακτα το καταστροφικό της έργο σε βάρος του τόπου.
Καλούμε τα πολιτικά κόμματα να συνειδητοποιήσουν έστω και την ύστατη στιγμή, ότι αυτό που κρίνεται αύριο, δεν είναι το περιεχόμενο της εφαρμοζόμενης πολιτικής με βάση τις όποιες θεωρητικές τους προσεγγίσεις, αλλά το ίδιο το μέλλον. Η υπόσταση της πατρίδας μας. Η εθνική συνοχή. Το αύριο του λαού μας
Καλούμε. Τους εργαζόμενους και ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία, μέσα και από τα συνδικάτα αλλά και από όλους τους κοινωνικούς φορείς, να αμφισβητήσουν δραστικά τις βολικές συνήθειες που τους καταδικάζουν σε μια αναποτελεσματική γραφικότητα.
Τους καλούμε να υπερβούν τις συνήθεις πρακτικές και τις εμμονές των ηγεσιών τους, και να οργανώσουν ένα πραγματικό και ουσιαστικά στοχευμένο κίνημα αντίστασης, ξεσηκωμού και πολιτικής εξέγερσης σε κάθε γειτονιά και απ άκρου σ άκρον σε ολόκληρη τη χώρα.
Δεν τους καλούμε να εγκαταλείψουν την κομματική τους ταυτότητα. Δεν τους καλούμε να απεμπολήσουν τις πολιτικές και κοινωνιολογικές τους προσεγγίσεις. Δεν τους καλούμε να παραιτηθούν από τις ταξικές και τις πολιτικές επιδιώξεις τους. Τους καλούμε να συνειδητοποιήσουν, ότι σήμερα που η πατρίδα αποσυντίθεται στη βάση ενός επικίνδυνου και καλά οργανωμένου σχεδίου, ο πρώτος στόχος είναι η πραγματική σωτηρία της. Η απαλλαγή της από τον εφιάλτη του αντεθνικού δοσιλογισμού. Η ακύρωση όλων των υποθηκών στα συμβόλαια ντροπής και υποτέλειας που προσυπέγραψε μια έκπτωτη κυβέρνηση. Η πραγματική χειραφέτηση της κοινωνίας μας και η πλήρης ανάκτηση της τσαλακωμένης αξιοπρέπειάς της.
Καλούμε. τους Έλληνες δικαστικούς, να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της ιστορικής τους ευθύνης, στην πιο αποφασιστική μάχη που δίνει η Ελληνική κοινωνία, και να τσαλακώσουν τις πολιτικές αποφάσεις που καταλύουν το Σύνταγμα και καταστρατηγούν τις αρχές της δημοκρατικής νομιμότητας, στην άσκηση μιας επικίνδυνης και απροκάλυπτα  κατοχικής πολιτικής.
Τους καλούμε να αποσύρουν και το τελευταίο ίχνος επίφασης νομιμότητας που επικαλείται η έκπτωτη κυβέρνηση, για να καταδυναστεύει το λαό και να υποθηκεύει επικίνδυνα το μέλλον του τόπου.
Καλούμε. την πνευματική ηγεσία του τόπου, τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, καλούμε την εκκλησιαστική ηγεσία, να κηρύξουν πραγματικό ανένδοτο απέναντι στη λαίλαπα που καταστρέφει τον τόπο, και να εμπνεύσουν με το παράδειγμα και τον πνευματικό τους λόγο, τον ξεσηκωμό του λαού, προκειμένου να αποτινάξει την κατοχή και την ξένη εξάρτηση και να καταστεί πραγματικός νοικοκύρης στον τόπο του.
Καλούμε. τη φυσική ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, τα τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν στο Σύνταγμα και στην πατρίδα.
Τους καλούμε να αμφισβητήσουν, ωα γνήσια τέκνα αυτού του λαού, τις όποιες εντολές θανάτου που θα τους φέρουν αντιμέτωπους με τη μαχόμενη Ελληνική κοινωνία.
Τους καλούμε να συμπαραταχθούν ανοιχτά με το λαό, στον υψηλών ιδανικών αγώνα του, στον αγνό και ωραίο αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας, για την ανάκτηση της εθνικής μας αξιοπρέπειας, για την αποτροπή τετελεσμένων που θα οδηγήσουν τον τόπο μας στον κατακερματισμό και σε ολέθριες εθνικές περιπέτειες.
Καλούμε τέλος. Την έκπτωτη κυβέρνηση να παραιτηθεί άμεσα και να οδηγηθεί ο τόπος σε πραγματικά ελεύθερες εκλογές με το πραγματικό ερώτημα της ανάκτησης της κυριαρχίας του και της αξιοπρέπειάς του.
Την καλούμε για τελευταία φορά να παραιτηθεί και να δικαστεί για τα εγκλήματά της σε βάρος του τόπου και ταυτόχρονα την προειδοποιούμε να μην τολμήσει να χρησιμοποιήσει και πάλι δολοφονικές δυνάμεις καταστολής και αίματος σε βάρος της μαχόμενης Ελληνικής κοινωνίας.
Προειδοποιούμε αυτή την επικίνδυνη κυβέρνηση ότι οι μέρες της είναι μετρημένες. Οφείλει να το συναισθανθεί.
Τα εγκλήματά της είναι πολλά και ατιμωτικά. Όποια μέσα και αν χρησιμοποιήσει, σύντομα η κοινωνία την οποία πρόδωσε θα την καθίσει στο σκαμνί, θα την κρίνει και θα την τιμωρήσει όπως αξίζει να τιμωρείται κάθε εφιάλτης σε βάρος της ίδιας του της πατρίδας.
Αυτή την ευθύνη την καλούμε να συναισθανθεί - έστω και αυτή την ύστατη ώρα - και να παραδώσει την εξουσία άμεσα, πριν οδηγήσει τον τόπο σε καταστάσεις ανεξέλεγκτες. Πριν βάψει κι άλλο τα χέρια της με το αίμα αθώων συμπολιτών μας.
.
Νέοι και νέες, πολίτες της Ελλάδας.
Σας καλούμε να πλαισιώσετε τις γραμμές του «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ» με θάρρος και αυταπάρνηση. Σε αυτή την κρίσιμη φάση που περνά ο τόπος μας, οφείλετε να αφήσετε πίσω σας τα ιδεολογήματα και τον αδιέξοδο κομματικό φανατισμό. Τίποτε απ όλα αυτά δεν έχει θέση όταν επιχειρούν να αφανίσουν την πατρίδα μας και να υποτάξουν το λαό της.
Νέοι και νέες, πολίτες της Ελλάδας.
Αδίστακτοι δοσίλογοι γκρεμίζουν την πατρίδα μας. Τσαλακώνουν την αξιοπρέπειά μας. Μετατρέπουν το όνειρο σε εφιάλτη για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, πριν προλάβουν καν  να το γεμίσουν με τα χρώματα της σκέψης τους, και το χαμόγελό τους.
Προσπεράστε τις σειρήνες που σας καλούν να στρατευθείτε για να ζωντανέψετε δήθεν την ομορφιά του δικού σας κομματικού οράματος και τα όνειρα του δικού σας πολιτικού  ρομαντισμού, ενώ την ίδια στιγμή, σας κρύβουν πως αύριο δε θα υπάρχει πατρίδα για να δείτε να ζωντανεύει επάνω της και να μεγαλουργεί, ούτε το όνειρο ούτε το όραμά σας.
Τους παραδώσαμε πατρίδα να κυβερνήσουν, και θα αφήσουν πίσω τους ερείπια, καντόνια διαμελισμού, τσαλακωμένη αξιοπρέπεια και κολαστήρια της σύγχρονης Γκεστάπο στην οποία λογοδοτούν.
Αυτός είναι ο δρόμος των προσκυνημένων.
Και αυτό το δρόμο οφείλουμε να ανατρέψουμε άμεσα, διαλέγοντας τη δική μας περήφανη διαδρομή. Τη διαδρομή της αξιοπρέπειας και της οργανωμένης αντίστασης για να ανατρέψουμε οριστικά τα επικίνδυνα σχέδιά τους.
Και αυτό οφείλουμε να το πράξουμε σήμερα, γιατί αύριο θα είναι πλέον αργά. Και για την πατρίδα μας, και για τον πολύπαθο λαό της.
Το παραπάνω ψήφισμα εγκρίθηκε ομόφωνα στην Α΄ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ που έγινε στην Αθήνα στις 15 Οκτωβρίου στο ξενοδοχείο PRESIDENT.